Het is waar: hoewel Ibiza vaak wordt geïdentificeerd met zijn levendige house- en technoscene, bevinden de meeste nachtclubs zich in slechts twee steden. Het eiland heeft veel meer te bieden dan alleen elektronische beats en repetitieve ritmes, en reizigers die de typische toeristenval willen vermijden, kiezen er vaak voor om iets verder van de oostkust te verblijven. Een van de helderste juweeltjes in het noordwesten is ongetwijfeld Hacienda Na Xamena, een van de meest luxueuze retraites op de archipel.
Het vijfsterrenhotel, dat werd opgericht in de vroege jaren 70, heeft dankzij de jarenlange ervaring en bijna perfecte terugblik een sterke reputatie opgebouwd als luxueuze ntsnapping aan het dagelijks leven. De schitterende locatie, het prachtige ontwerp, de artistieke flair en het brede scala aan faciliteiten maken het niet alleen tot een ideale vakantiebestemming, maar ook tot een bijzonder romantisch toevluchtsoord, een wellness-hotspot en een verborgen gastronomisch juweel dat voortdurend verder verfijnd wordt. Wij verbleven een paar dagen in het hotel om alles wat het te bieden heeft ook daadwerkelijk te ervaren. Dit is wat we ontdekten.
Locatie: Een toevluchtsoord op een klif
Hoewel je zou kunnen denken dat Hacienda Na Xamena's dramatisch mooie locatie in een beschermd natuurgebied het in de middle of nowhere plaatst, is de dichtstbijzijnde stad ondanks de rustige omgeving maar 10 minuten rijden, terwijl je in een half uur bij de zuidelijke stranden en het wereldberoemde nachtleven van Ibiza bent. Gezien de vrij goedkope taxi's en Ubers en het brede scala aan resortachtige faciliteiten binnen de grenzen van het hotel zelf, is dat best een koopje.
Naar het hotel rijden is op zich al een geweldige ervaring, maar er is iets aan de indeling van het hotel dat ervoor zorgt dat gasten nooit vergeten dat ze zich 180 meter boven zeeniveau bevinden. Tijdens ons hele verblijf waren we ons voortdurend bewust van het panoramische uitzicht, omdat de lay-out van het hotel verschillende hoeken biedt die perfect vastleggen hoe de majestueuze rotsachtige kliffen naar beneden vallen in het prachtige mediterrane water. Het adembenemende landschap is elke kilometer reizen waard, waardoor de rit van 30 minuten naar het vliegveld en het bruisende stadsleven in het zuidoosten hooguit een klein ongemak vormen.
Receptie: Een warm welkom in een intieme omgeving
Binnenstappen in Hacienda Na Xamena voelt meer als het betreden van een privéwoning aan de Middellandse Zee dan een conventioneel hotel − wat helemaal niet zo gek is als je bedenkt dat het gebouw oorspronkelijk niet werd gebouwd met tientallen gasten in gedachten.
We arriveren via een zonovergoten Spaanse binnenplaats die gemakkelijk toegang biedt tot andere delen van het hotel. De lichte, bohemienachtige lobby wordt nog interessanter gemaakt door de toevoeging van eigenzinnige details, zoals schapenstandbeelden en Boeddhafiguren, wat zorgt voor een chique maar speelse inrichting. Het goed opgeleide personeel weerspiegelt moeiteloos die sfeer: er is hier veel warmte en charme, maar ook onmiskenbare professionaliteit.
We worden niet alleen hartelijk verwelkomd bij de ingang; er wordt ons ook gevraagd of we hulp nodig hebben met onze bagage, terwijl het inchecken zo soepel verloopt als je zou verwachten van een luxe vijfsterrenhotel. Eenmaal we in onze familiekamer aankomen, vinden we ook nog wat snoepjes en bubbels in de woonkamer − geweldig! De persoonlijke service is tijdens ons hele verblijf aan alles te merken − het komt zelden voor dat een hotel ervoor zorgt dat gezinnen met kinderen zich net zo thuis voelen als zakenreizigers, natuurliefhebbers, solo-avonturiers en fanatieke feestgangers, maar Hacienda Na Xamena weet dat doel zeker te bereiken.
Kamers: Luxe eenvoud met adembenemend uitzicht
Hacienda Na Xamena heeft 77 kamers en suites, allemaal met ramen van vloer tot plafond en privéterrassen die voor een intieme verbinding met de omringende natuur en een adembenemend uitzicht op de Middellandse Zee zorgen. Het interieur is maagdelijk wit en minimalistisch, maar geaccentueerd door net voldoende natuurlijke materialen en subtiele Balearische designelementen om ervoor te zorgen dat de ervaring niet klinisch wordt.
Het belangrijkste is dat de vele rondingen en hoeken ervoor zorgen dat geen enkele ruimte te steriel of onpersoonlijk aanvoelt.
De kamers variëren van standaard en superieure categorieën tot meer exclusieve suites met privézwembad en tuin. Elke kamer is uitgerust met luxe voorzieningen, zoals kingsize bedden, ligstoelen en, in ons geval, jacuzzi's die strategisch in het woongedeelte zelf zijn geplaatst in plaats van in de badkamer. Natuurlijk, gasten die op zoek zijn naar een meer private ervaring met bubbels willen misschien wachten tot ze alleen zijn om hun champagne te ontkurken en in hun spabad te stappen, maar de strategische plaatsing past heel goed bij het idee om verbonden te blijven met de zee en de natuur buiten.
Eerlijk gezegd zijn we geen hardcore zonaanbidders die het liefst de hele tijd relaxen in de zon, maar zelfs ons kleine team brengt uiteindelijk iets meer tijd binnen door dan normaal.
Voorzieningen: Ontworpen voor ontspanning en verwennerij
Het kloppende hart van Hacienda Na Xamena is ongetwijfeld het overloopzwembad, met niet alleen twee buitenzwembaden, maar ook een groot binnenzwembad (dat niet veel gebruikt werd tijdens ons verblijf, dankzij het uitstekende weer). Het hoofdzwembad wordt ecologisch verwarmd door zonnepanelen en wordt niet alleen omringd door palmbomen en terrasvormige lounges, maar ook door de bar en de ontbijtruimte. Alles voelt compacter dan een gemiddeld resort, terwijl het toch zoveel te bieden heeft. Ontsnappen aan de andere gasten is, dankzij een kleiner, meer afgelegen zwembad en de vele aparte ruimtes ook niet moeilijk.
Er is bovendienk een complete speelkamer, maar het echte hoogtepunt van de voorzieningen van het hotel is misschien wel de bekroonde La Posidonia Spa. Tegen de dramatische achtergrond van de kliffen biedt de spa een reeks wellnessbehandelingen, waarvan er heel wat zijn geïnspireerd op lokale tradities. Het meest kenmerkende aanbod is de 'Cascadas Suspendidas', een uniek thalassotherapiecircuit met een reeks trapsgewijze zwembaden die een hydrotherapeutische ervaring voor het hele lichaam bieden.
Om naar het wellnesscentrum toe te gaan, moeten we naar buiten en een wandelingetje van een minuut maken naar de aangesloten spa, waar we − alweer − hartelijk worden begroet en naar de Cascadas Suspendidas buiten worden gebracht. De hele ervaring wordt bestuurd door één persoon die ons van bovenaf in de gaten houdt terwijl we door een reeks met elkaar verbonden jacuzzi's navigeren, elk met verschillende bubbels. Het resultaat is een veel gevarieerder en interactiever gebeuren, met het adembenemende uitzicht over de oceaan als constante. Het is geweldig en het uur dat we hebben gekregen, is helaas veel te vroeg voorbij.
Het ontbijt is gericht op goede kwaliteit en lekker koken in plaats van kwantiteit, maar er is nog steeds veel keuze, waaronder toastjes, verschillende eiergerechten, vleeswaren, kaas, yoghurt, ontbijtgranen, pannenkoeken, spek, kippenworstjes en een verscheidenheid aan detoxdrankjes. Het vormt allemaal een geweldig begin van de dag, en de idyllische omgeving laat alles nog beter smaken.
Om te dineren kunnen gasten kiezen uit drie verschillende plekken, die allemaal met elkaar verbonden zijn. Het By The Pool Restaurant biedt geweldige cocktails maar vrij standaard gastronomische gerechten, terwijl de hoofdrestauratie Edén zich richt een meer verfijnde keuken richt. Wie op zoek is naar een unieke en intieme ervaring, kan verder omhoog naar het vrij recent geopende Los Nidos, nestachtige open platformen die een uniek 360-graden uitzicht bieden terwijl je nipt van een zorgvuldig samengesteld drankje of een glas wijn. We worden hierheen geleid om de zon tussen de kliffen te zien zakken bij het vallen van de avond, en ondanks de alomtegenwoordige wind is dit iets wat we niet snel zullen vergeten.
Misschien wel het belangrijkste is dat al het eten dat wordt geserveerd in Hacienda Na Xamena seizoensgebonden en duurzaam is. Het hotel heeft een eigen biologische tuin waar veel van de groenten, aromatische planten en bloemen vandaan komen en er is 24 uur per dag roomservice. Uitstekend, maar laten we eens wat dieper ingaan op de restaurants van het hotel...
Restaurant By the Pool: Efficiëntie & toegankelijkheid
De bar en restaurants bij het zwembad zijn precies dat: een plek om cocktails te drinken en te eten naast het centrale buitenzwembad. Er worden hier ook meer dan alleen traditionele snacks aangeboden: gasten kunnen hier een volledige maaltijd nuttigen, zij het niet zo gastronomisch als de gerechten in restaurant Edén.
We bestellen meerdere cocktails tijdens ons verblijf en kunnen op geen enkele daarvan iets aan te merken vinden. Een bijzonderheid is de mezcalcocktail die we zelf vragen om te maken − deze staat niet op de kaart, maar onze barman slaagt erin een verfrissende cocktail te maken die nog steeds de nadruk legt op de rokerigheid van de mezcal, terwijl hij ook wat lekkere kruidigheid toevoegt. Veel van de aangeboden brouwsels zijn te zoet om als pre-dinner drankje te serveren − een typisch 'probleem' dat je in de meeste bars en hotels aantreft − maar verder zijn ze de perfecte aanvulling op een zwembadbezoek.
Een van de eerste gerechten die we te proeven krijgen, naast een aantal uitstekende hartige taartjes, zijn de knapperige huisgemaakte Iberische hamkroketten, netjes geserveerd op nepkrant. De kleur van de kroketten varieert van goud- tot bruinig − een teken van inconsequent koken − maar het contrast tussen knapperigheid en de rijke, zachte vulling komt goed tot zijn recht. Zoals verwacht is de jamón Ibérico hier de ster van de show, wat zorgt voor een luxe en smaakvol gerecht dat meer verwennerij biedt dan de standaard vleeskroket.
De lokale Payes kippenvleugels zonder bot hebben een zoute marinade die doet denken aan Japanse teriyakisaus. De vleugels zijn vakkundig ontbeend en de binnenkant is nog steeds mals en sappig, ondanks dat ze duidelijk gefrituurd zijn om ze knapperiger te maken. De sesamzaadjes en knapperige kruiden zijn geweldige toevoegingen die het smaakprofiel versterken, waardoor een lekker voorgerecht ontstaat dat net zo lekker is als voorgerecht of snack.
Er wordt hier meer geboden: mooi gesneden tartaar met verse avocado en een hartige saus, en gegrilde zeebaars, bijvoorbeeld. De vis is lekker gegrild, maar de presentatie stelt een beetje teleur, vooral omdat het garnituur − wat sla met gele en rode cherrytomaatjes − niet helemaal naar wens is. Het is echter nog steeds een leuk gerecht voor een zwembadrestaurant en omdat we liever eten hebben dat niet gefrituurd is, waarderen we het wel.
De frisse fruitsalade bevat een kleurrijk assortiment vers fruit, waaronder aardbeien, meloen en ananas. Het is niet moeilijk om te maken, het is licht en verfrissend, en de toevoeging van een pittige citroensorbet bovenop voegt een koel citruselement toe aan het dessert. Een logische combinatie.
We krijgen ook de romige geitenkaasvlaai met gerookte slagroom te proeven; een verfijnder dessert dat de combinatie van de kenmerkende geitenkaas met de zijdezachte, vla-achtige vla heel goed combineert. De gerookte slagroom naast de vla voegt wat lichte, luchtige textuur toe, terwijl de rokerige elementen zelf goed doordacht zijn. Uitstekend.
Het laatste dessert dat we proberen is zelfgemaakt Magnumijs op een stokje met een beetje fruit ernaast. Het zoet is een beetje ruwer dan een supermarkt-Magnum zou zijn en vrij zwaar, maar erg lekker.
Al met al biedt het By the Pool Restaurant een minder gastronomisch menu dan zijn tegenhanger in Edén, maar dat is duidelijk opzettelijk. Een iets nettere presentatie zou welkom zijn, maar het voorgestelde menu doet wat het moet doen heel goed en biedt genoeg keuzes om hier een paar keer te eten voordat je Eden of een ander restaurant op het eiland moet bezoeken.
Restaurant Edén: Verfijnd & Gastronomisch
Het Edén Restaurant ligt een niveau hoger dan het hoofdzwembad. Er is meer dan genoeg ruimte tussen de verschillende tafels, terwijl we ook genieten van een live gitarist en zanger die gedeeltelijk verborgen zit in zijn eigen zithoek, zijn muziek net genoeg versterkt om te dienen als een bijna perfecte auditieve achtergrond.
We beginnen met een chablis van Jean-Pierre Grossot uit 2021, afkomstig uit de wijngaarden van Fleys, Frankrijk; een frisse en elegante witte wijn uit een van de bekendste wijngebieden van Bourgondië. Deze chablis biedt de kenmerkende eigenschappen, want de mineraalrijke bodem van de regio zorgt voor knisperende zuren en veel mineraliteit. We ontdekken ook heerlijke tonen van jonagoldappel, witte bloemen en citrus, gebalanceerd met subtiele hints van krijt: een wijn die erin slaagt het koord van complexiteit en finesse te bewandelen zonder eraf te vallen.
De snack trilogie is een heerlijk trio van kleine hapjes, die elk een unieke smaakervaring bieden, maar we krijgen eigenlijk vier verschillende hapjes te proeven, waarvan de meest creatieve de witte garnalenfossiel is; een knapperige cracker met een gedroogde garnaal erin verwerkt. De amuse zou iets meer kruiden kunnen gebruiken, maar de ervaring zet wel de toon voor de rest van ons diner, want het laat zien dat er een echte chef-kok achter het fornuis in de keuken staat.
Naast de witte garnalenfossiel krijgen we ook een open houten bord met daarop zowel kipkroketten als inktvisfritter. De kipkroketten lijken met de hand gerold, met heerlijke imperfecte bolvormen, een knapperige korst en een zachte, romige vulling met genoeg heerlijk malse kip erin.
Nog meer creativiteit is te zien in onze inktvisfritterballen, waarvan het beslag een heel andere textuur heeft dan de kipkroketten en zwart is gemaakt met inktvisinkt. De milde, delicate smaak van inktvis domineert het gerecht, dat een uitstekend hors-d'oeuvre vormt.
Tot slot wordt onze snack trilogie afgesloten met gemarineerde wortel en geitenkaas. De pittige marinade past perfect bij de zoete smaak van de wortel, terwijl het hele gerecht wordt versterkt door de pittige marinade en de romige kaas.
Onze eerste gang is een verbazingwekkend smakelijke tomatentartaar met stracciatella. De tomaat is gemarineerd in olijfolie met oregano en rozemarijn, waardoor het hele gerecht aardse aroma's krijgt. De smaak wordt meer multidimensionaal gemaakt door gedroogde tomaat toe te voegen, terwijl een scheutje tabasco voor de nodige pittigheid zorgt. We houden vooral van de geraffineerde combinatie tussen de zachte, fluweelzachte romigheid van de kaas en de pittige, gekruide tartaar: lekker!
Nog beter is de paddenstoelenrisotto met groenten uit de tuin. Risotto is traditioneel moeilijk om goed te krijgen omdat het vochtig moet zijn en toch veel textuur moet behouden, en onze chef stelt niet teleur. Er zit veel umami in de diepe, hartige smaken, terwijl de romigheid van de rijst zo consistent is dat we wat extra knapperigheid op ons bord niet missen. De seizoensgroenten zijn ook goed gekozen en verdiepen het smaakprofiel.
De volgende wijn is Spaans: een zeer expressieve Te Albariño Sin Palabras van Castrobrey, uit de regio Rías Baixas. Sin Palabras' betekent 'zonder woorden', en hoewel we niet helemaal sprakeloos zijn, genieten we wel van de heldere zuren en het bouquet van peer, groene appel, rijpe citrus en steenfruit. De mineraliteit en − vooral − de veelzijdigheid van de wijn wordt ten volle benut, want we krijgen hem ook als gepaarde wijn later in ons menu.
De volgende is de zeebaars met pil pil-saus en natrium: een op het eerste gezicht eenvoudiger gerecht met minder voor de hand liggende kooktechnieken, maar desondanks erg lekker. De cuisson van de zeebaars behoudt zijn sappigheid en malse, schilferige textuur, terwijl de geblakerde huid knapperig is en een lekkere knapperige textuur biedt. De pil pil-saus voegt een delicate maar rijke emulsie toe van, volgens ons, knoflook en olijfolie, die de vis versterkt met een subtiele warmte en hartige diepte. De natrium brengt een frisse, oceanische smaak op het bord, de zilte noten voegen balans toe aan de rijkdom van de saus, terwijl het een bijna umami-achtige afwerking biedt. Een bedrieglijk eenvoudig maar erg slim en bijna perfect uitgevoerd gerecht.
De entrecote met geroosterde prei is een moderner ogend gerecht dat in zijn presentatie dezelfde soberheid uitstraalt als het hotel zelf. De keuze om het gerecht (medium) rare te bakken was de juiste, omdat de natuurlijke rijkdom van het rund dan goed tot zijn recht komt. De malse en sappige entrecote wordt mooi aangevuld door de geroosterde prei, die een licht rokerige toets toevoegt en zorgt voor een robuust gerecht met een goede balans tussen texturen en smaken.
De gewaagde Camino Romano 2021 van Domino Romano uit Ribera del Duero is een rode wijn gemaakt van Tinto Fino (een lokale naam voor Tempranillo), wat natuurlijk de belangrijkste druif uit de regio is. We detecteren veel zwart fruit (waaronder braam, donkere kers en pruim) en de complexiteit wordt verdiept door zeer welkome tonen van tabak, specerijen en de aardse ondertonen die typerend zijn voor het terroir. Het is een krachtige maar toch redelijk soepele wijn die zijn rundvlees goed aanvult.
Ons dessert is een variant van kaastaart met chocolade en een vleugje chili. De rijke, romige kaas is het letterlijke middelpunt van het gerecht, met een paar laagjes biscuit die een heerlijke knapperigheid toevoegen. De decadente chocolade voegt extra zoetheid toe en de chili geeft een milde kick om de suiker in balans te brengen. Hartig en licht nootachtig, het is zeker een meer avontuurlijke manier om cheesecake te serveren, wat een favoriet lijkt te zijn op Ibiza.
Als afsluiter krijgen we nog een bord zoetigheden, waarmee een leuk maar veel te kort diner wordt afgesloten. De volgende keer dat we in de buurt zijn, willen we graag het volledige gastronomische menu proberen!
Conclusie: Een afgelegen paradijs
Hacienda Na Xamena is een toevluchtsoord dat niet alleen de luxe van rust biedt, maar ook genoeg voorzieningen en activiteiten om een meerdaags verblijf de moeite waard te maken. Er wordt ons verteld over wandelmogelijkheden, watersporten en nog veel meer, maar helaas is er tijdens ons verblijf van 2 nachten niet genoeg tijd om die mee te nemen − we hopen ze in een later artikel te kunnen toevoegen.
De spabehandelingen, overloopzwembaden, binnensporten en restaurants zorgen voor een geweldig verblijf en hoewel de afgelegen locatie van Hacienda Na Xamena voor sommigen een nadeel kan zijn, kost het delen van een taxi of Uber-rit met je vrienden of familie om naar een van de steden of vele attracties op het eiland te gaan uiteindelijk slechts een handvol euro's en 30 minuten van je tijd, waardoor we geen andere keuze hebben dan Hacienda Na Xamena onze hoogste aanbeveling te geven.
Interview
Tijdens ons verblijf zitten we aan tafel met Alvar Lipszyc, de huidige − Belgische − eigenaar van het hotel. Alvar ontmoet ons in de bar en heeft verrassend genoeg een verhaal te delen dat erg gericht is op familie.
LifeBytes Magazine: Hoe bent u uw hotel begonnen? Was het een familieproject?
Alvar Lipszyc: Het is begonnen door mijn vader [Daniel - red.]. Hij was altijd al een architect in hart en nieren. Het was zijn droom, maar het was oorspronkelijk niet bedoeld als hotel. Onze familie heeft een lange geschiedenis in de architectuur...
Ja, dat zie je aan alles om ons heen.
Precies, dat zie je hier overal.
Hoe is het idee voor het hotel ontstaan?
Mijn vader kwam in 1953 naar Ibiza. In die tijd waren er nog geen toeristen, alleen de lokale bevolking. Toerisme bestond hier nog niet. Er was niet eens een vliegveld. Er waren een paar kleine hotels, maar de toeristenindustrie had het eiland nog niet bereikt; Ibiza was vooral een toevluchtsoord voor kunstenaars. Mijn vader was architect en kwam het eiland verkennen. In die tijd waren er nauwelijks auto's − de weinige die er waren, waren oud en het leven was hier heel anders, bijna middeleeuws.
Mijn vader werd verliefd op het eiland en begon meteen zijn droom na te jagen. In 1960 ontwierp hij een huis voor zichzelf en ging hij op zoek naar nieuwe mogelijkheden. Het gebied waar nu het hotel staat, was toen helemaal verwilderd. Er waren geen wegen − mijn vader moest alles van de grond af aan opbouwen. Als architect wilde hij iets unieks creëren, niet alleen een bedrijf, maar een plek waar hij deze buitengewone locatie met anderen kon delen.
Het klinkt alsof hij nogal visionair was.
Ja, hij was zijn tijd ver vooruit. Hij bouwde hier alles − wegen, elektriciteitsleidingen, alles. Hij bracht leven in een anders verlaten gebied. Hij wilde een klein hotel bouwen − niet om geld te verdienen, maar om leven in de omgeving te brengen.
En het hotel werd een centraal onderdeel van die visie.
Absoluut. Mijn vader hield zich niet bezig met de zakelijke kant van de zaak. Hij ging volledig op in het verwezenlijken van zijn droom. Hij bouwde deze plek zonder na te denken over winst of over de vraag of het het hele jaar door open zou zijn. Hij concentreerde zich op het creëren van iets tijdloos en moois en daarom bleef hij het hotel herontwerpen en vernieuwen. In de loop der jaren veranderde de klantenkring en het hotel moest zich aanpassen om relevant te blijven.
Hoe ontwikkelde het toerisme zich op het eiland?
Het toerisme groeide in Spanje, vooral langs de Costa Brava, en bereikte later Ibiza. In de jaren 1950 begonnen meer mensen naar het eiland te vliegen, maar het aantal mensen dat kwam bleef nog steeds vrij beperkt. Na verloop van tijd werd Ibiza bekender en kreeg het project van mijn vader meer aandacht. Uiteindelijk, met de opkomst van het internet en toegankelijker reizen, vond het hotel zijn plaats in de markt.
Hoe heb je het management van het hotel overgenomen?
Ik heb de leiding samen met mijn vrouw [Sabine - red.] overgenomen . Mijn vader was architect, maar ik zag dat we het efficiënter moesten runnen. We konden geen geld blijven verliezen, dus ben ik tussenbeide gekomen om het duurzaam te maken.
Wat waren de uitdagingen?
Een van de grootste uitdagingen is dat we maar zes maanden per jaar open zijn. Dat is lastig vanwege de beschikbaarheid van vluchten en het seizoensgebonden toerisme. Tijdens het laagseizoen is het moeilijk voor bezoekers om hier slechts twee of drie dagen door te brengen omdat ze dan te veel tijd kwijt zijn aan reizen. Maar we hebben de periode van zes maanden omarmd en zo hebben we ons succes opgebouwd.
De sfeer hier is heel ontspannen, bijna alsof we in Afrika zijn. Was dat opzettelijk?
Ja, het is een deel van de charme. De mensen hier zijn ontspannen en vriendelijk. Er is geen hiërarchie - het draait allemaal om het creëren van een gastvrije omgeving voor iedereen, of je nu arm of rijk bent. Dat maakt deze plek speciaal.
Het lijkt erop dat jullie een balans hebben gevonden tussen luxe en een ontspannen sfeer.
Precies. We proberen een gevoel van openheid en verbondenheid met de natuur te behouden. Het noorden van het eiland is nog steeds wild, terwijl het zuiden meer ontwikkeld is. We zijn erin geslaagd om die wildheid hier te behouden, wat de ervaring verrijkt.
Hoe is het toerisme de afgelopen 30 jaar veranderd?
Toerisme is op veel plaatsen massatoerisme geworden en dat is een probleem. Cruises brengen duizenden mensen naar kleine steden, waardoor de lokale infrastructuur overweldigd wordt. Daarom richten we ons op kleinere groepen. We hebben maximaal 150 gasten per keer − meer dan dat zou de ervaring verpesten. We willen dat mensen contact maken met de omgeving en een unieke en persoonlijke ervaring hebben.
Dat klinkt als een doordachte aanpak. Denk je dat mensen die langzamere, meer bewuste manier van reizen waarderen?
Ja, absoluut. Tegenwoordig gaat luxe over opnieuw contact maken met de natuur en vertragen. Het gaat niet over sneltoerisme of zoveel mogelijk plaatsen bezoeken. Het gaat over genieten van waar je bent en het ritme van de plek ervaren.
Wat denk je dat de toekomst in petto heeft voor Hacienda Na Xamena?
We zijn voortdurend in ontwikkeling. Elk jaar introduceren we iets nieuws, of het nu een renovatie is of een nieuwe ervaring voor onze gasten. We werken aan duurzaamheidsprojecten, zoals meer zonne-energie gebruiken en een milieuvriendelijkere omgeving creëren.
Het klinkt alsof jullie je richten op de toekomst van het hotel op de lange termijn.
Absoluut. We zijn hier al meer dan 50 jaar en we willen nog veel langer doorgaan. Het gaat erom te behouden wat we hebben en ons tegelijkertijd aan te passen aan veranderingen in de wereld. We creëren iets waar toekomstige generaties van kunnen genieten.
More Info
Hacienda Na Xamena
Carrer na Xamena
07815 Ibiza
Illes Balears
Spain
Website: www.haciendanaxamena-ibiza.com
Telephone: +34 971 33 45 00
E-mail: info@haciendanaxamena-ibiza.com
Text: Dirk Vandereyken
Pictures: David Robyn, Dirk Vandereyken & Marian Michiels, complemented by a picture from the Hacienda Na Xamena website
コメント